Yolumuzu kesti kibir dağları,
Benliği aşınca bahar gelecek.
Akmaya başlasın gönül pınarı,
Sevgiler taşınca bahar gelecek.
Sararıp soluyor arzın çehresi,
Devlerin elinde zulüm şifresi,
Bir seher vaktinde rahmet cemresi
Yüreğe düşünce bahar gelecek.
Hüzün bulutları çağın gözünde,
Duygular savrulur hicran güzünde;
Kışın ocağında, yazın közünde
Gönüller pişince bahar gelecek.
Ne zaman bitecek bu ince ağrı?
Şerha şerha oldu toprağın bağrı;
Kollarını açıp huzura doğru
Irmaklar koşunca bahar gelecek.
Gözleri semada suskun çiçekler,
Nurlu bulutların yolunu bekler;
Merhamet yeleli yağmur yürekler
Sel gibi coşunca bahar gelecek.
