Ne rüzgarlar geçti şehrimde.
Ne güneşlerin batışında bekledim.
Kıyısını seyrettiğim Rumeli, Florya
Kokladığım gül tanelerinin eşsiz kokusu
Bir derdime bin çare olan, kız kulesi.
Seyrederken ayın yavaş yavaş batışını.
Kıyısında yansıttığım cansız bedenimi.
Geceler bir o kadar nadir ve efkarlı.
Burnumda tüten güvercin sesleri.
İstanbul özledim denizinde lodoslara kalmayı.
Bir efkar şarkısı çalıp kıyılarına vurmayı.
Ben denizinde yalnız maviliğine konuşurum.
Ya ömrüm sendedir ya gönlüm sende.
Ömrümün geçmediği sokaklarından,
Gönlüm geçer mi söyle ?
Ya senle olurum avare,
Ya kalırım sensizliğinde bir çare.
-Anıl Baruç
